Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Duo Reges: constructio interrete. Qui est in parvis malis. Dat enim intervalla et relaxat. Quis Aristidem non mortuum diligit? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quis hoc dicit? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Recte, inquit, intellegis. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.

Dici enim nihil potest verius.
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Contineo me ab exemplis.
Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Nam de isto magna dissensio est.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Nihilo magis.: Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;
Stoici scilicet.: Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur.
Bork: Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Bork: Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Si enim idem dicit, quod Hieronymus, qui censet summum bonum
esse sine ulla molestia vivere, cur mavult dicere voluptatem
quam vacuitatem doloris, ut ille facit, qui quid dicat
intellegit?

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo,
elegantiam desidero.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?